Wybierasz się na bal, tak?

    Piękna sukienka, makijaż, dobór biżuterii, wszystko tak, aby wiedzieć, że będzie na Ciebie patrzył z pożądaniem....TAK! UDAŁO SIĘ! Pierwszy taniec, kolejny, jeden pocałunek, kolejny, świat wokół znika, muzyka gra tylko dla was dwojga, ten czar, te oczy, ten uśmiech, każde słowo, szept wypowiedziany prosto do Twojego ucha, to słowa tylko dla Ciebie. Moment, kiedy wiesz, że właśnie jest Twój czas, teraz to Ty masz być szczęśliwa. Jedna godzina, druga, trzecia...czas płynie, a Ty nawet tego nie czujesz. Szpilki pomagają Ci sięgnąć do szyi Twojego szczęścia, całować ją, nagle cała reszta nie ma znaczenia. Zabawa dobiega końca, czas wracać do domu.
  Cały wieczór zmienia się w pył..
     Twój wybranek nagle wybucha, oczy które zawsze były spokojne i czułe nagle krzyczą , przestają być tymi których pragniesz. Dłoń spleciona zawsze z Twoją dłonią tym razem jest w kieszeni. Wypowiedziane słowa "Przemyślałem to, to nie ma sensu, nie miało prawa się zdarzyć. Ja żyję swoim życiem, Ty swoim, po co to mieszać? Dajmy sobie spokój"
    Cholera, co się stało, co nagle go tak zmieniło, gdzie to ciepło, którym zaczął obdarzać? Dlaczego właśnie tego wieczoru musiałaś słuchać tylu obraźliwych słów? Dlaczego w ten sposób czar musiał prysnąć, dlaczego tak szybko?
    Powraca uczucie pustki i bólu. Świadomość, że nie da się żyć na własnych warunkach, życie samo ustala sobie "warunki".
    Jak masz być szczęśliwa, kiedy zdarzają się takie rzeczy i to tak często? Jak długo można stawiać czoła wszystkim tym przeciwnością?  
     Dla mnie, to już za dużo....nie zniosę już ani jednej minuty bólu, który zadaje ktoś bliski. Z pociągu "szczęście" wysiadam. Na dziś chyba wolę tą obojętność dla świata, niż kolejny przepłakany wieczór.
Lokalizacja: Eastern Europe, Rosja

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Świadomość czasami przychodzi do nas późno, za późno.

Obraz
  Każdego dnia zdaję sobie sprawę z  tego, jak bardzo kocham mają druga połówkę, a równocześnie zauważam jak więdnie część mnie odpowiedzialna za miłość do ludzi, których nazywaliśmy przyjaciółmi. Przywiązanie emocjonalne prowadzi do szczęścia, możliwość wygadania się i powariowania z osobą na tym samym poziomie jest nie zastąpiona, ból jaki sprawia odejście takiej osoby jest rozszywający, pustka w sercu jest wielka, a świadomość,  że kolejnej osobie się nie zaufa niewiarygodnie ciężka do zniesienia. Kalkulowanie każdego dnia, każdego słowa, każdej wspólnie spędzonej chwili sprawia jeszcze większy ból, a chęć naprawy, odbudowania relacji wiąże się z byt wielkim strachem, że ta chęć jest jednostronna.      Dziś patrząc na zdjęcia z ostatnich wakacji, ostatnich urodzin, ostatniego balu, ubiegłego sylwestra i wielu innych okazji zdałam sobie sprawę z tego, że tamci ludzie byli przy mnie tylko przez chwilę, że muszę nauczyć się doceniać prawdziwych przyjaciół i przestać być przyja
Czytaj więcej

Los potrafi zaskoczyć na wiele sposobów

   Życie jeszcze nie raz da mi po dupie. Nie raz poczuję, że nie mam siły i już nic nie chcę. Nie jeden raz będę nieszczęśliwa i nie będę umiała zebrać się w sobie i iść dalej. A przede wszystkim nie jeden raz udowodni mi, że mam wokół siebie ludzi, którzy dają mi siłę. W jednej chwili dostałam taką kumulację zdarzeń niezależnych ode mnie. Oblałam rok na studiach, dostałam pracę,odzyskałam przyjaciela i było jeszcze wiele innych rzeczy, które wpłynęły na moją osobę i jestem pewna, że za 10-15 lat usiądę i zauważę, że w jakiś sposób mnie ukształtowały, mam nadzieję,  że to będzie pozytywna zmiana. Uczę się dawać ludziom drugą szansę, równocześnie będąc stanowczą i asertywną, żeby sama na tym nie tracić, zaczynam wymagać od siebie więcej i zastanawiam się czy to ma sens. Idę do przodu, staram się nie odwracać, nie załamywać z tego co już się wydarzyło, przecież tego się nie da odwołać.       W mojej krótkiej karierze studenta poznałam wielu ludzi, każdy był inny, inspirował czymś inn
Czytaj więcej

Stań, spójrz w głąb swojego serca.

Obraz
Zastanawialiście się kiedyś jak czuje się osoba, która nas krzywdzi ? Ja wiem. Nawet tego nie zauważa. Dąży do ludzi, którzy mogą nigdy na nią nie spojrzeć. Stara się zaimponować komuś, kto nawet nie zwraca na to uwagi. To błędne koło, wszyscy tak robią, bezwiednie, po prostu wydaje im się, że czegoś pragną, biegną za czymś, co wydaje im się być doskonałe. Jakiś czas zajmuje nam znalezienie się w tej sytuacji, uświadomienie sobie, że życie nam ucieka przez palce, że zamiast patrzeć na to, gdzie my jesteśmy w życiu gonimy czyjeś marzenia aby się przypodobać, zwrócić na siebie uwagę osoby, która wydaje nam się być dla nas cholernie ważna, doskonała do dzielenia się naszym cennym czasem.  Usiądź teraz wygodnie, zrób swój własny rachunek prób, jak wiele razy upadasz i nie potrafisz się podnieść po stracie kogoś bliskiego ? Jak często wydaje Ci się, że teraz, nagle,  wszystko całkiem traci sens ? Często prawda ? Często zdajesz sobie sprawę jak cholerny ból przynosi walka o siebie w oczach
Czytaj więcej