Wiesz jakie uczucie jest najgorsze na świecie? Taka wewnętrzna niepewność, moment, w którym nie wiesz na czym stoisz...

Wiesz jakie uczucie jest najgorsze na świecie? Taka wewnętrzna niepewność, moment, w którym nie wiesz na czym stoisz, kiedy ziemia spod Twoich stóp właśnie zaczyna się osuwać, a Ty nie możesz odsunąć się nawet o metr do tyłu, aby się uchronić przed tragedią, przed czymś złym. Moment kiedy wiesz, że bardzo kogoś kochasz, że po dwóch, czterech latach bycia razem chcesz, aby ten czas  trwał i trwał, a on nagle jakoś tak....blednie. Kiedy zaczynasz szukać, znów droga zaczyna się od początku, uciekasz z nieszczęścia w złudne szczęście, szukasz człowieka, który potencjalnie może dać Ci to upragnione szczęście.
    Najgorszym uczuciem jest ta pustka, która wypełnia dzień, a jej samej nie da się zapełnić niczym. Świadomość tego, że dłonie spoczywające na Twoich biodrach ostatniego wieczoru, przez które na samą myśl kolejnego ranka znów wzbudzają dreszcze wcale nie były tymi, którymi powinny; że uśmiech, dla którego zrobiłabyś wszystko nie jest tym, który widywałaś przez te ostatnie cudowne lata, to już inny uśmiech; że oczy dotąd ciepłe i wypełnione miłością nagle stały się zimne, widzisz w nich jedynie pustkę, zawód, że teraz szukasz oczu, które będą na Ciebie patrzeć z pożądaniem, a nie obojętnością, z miłością, a nie będą zagubione. Moment, gdy czujesz się już całkiem bezsilna, a boisz się nawet o siebie zawalczyć, bo nie chcesz Go skrzywdzić, bo co On będzie czuł, jeśli się rozstaniecie. Taki chory układ, kiedy chcesz się czuć kochaną, chcesz kochać, ale osoba, którą kochasz przygasła w oczach, brakuje tej iskry, która rozpalała ten żar, dzięki której Ty czułaś się kochaną....
Ten moment, kiedy już wiesz, że czasem nawet jeśli bardzo chcesz, nie ma już czego ratować, bo Twoje uczucia odbijają się już w innych oczach, czas odmierzasz w biciu innego serca.
Najgorsza jest ta cisza, obojętność...
Ten moment, kiedy siedząc na kanapie z osobą, z którą spędziło się tyle czasu, nie masz o czym rozmawiać...........
Lokalizacja: Eastern Europe

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Świadomość czasami przychodzi do nas późno, za późno.

Obraz
  Każdego dnia zdaję sobie sprawę z  tego, jak bardzo kocham mają druga połówkę, a równocześnie zauważam jak więdnie część mnie odpowiedzialna za miłość do ludzi, których nazywaliśmy przyjaciółmi. Przywiązanie emocjonalne prowadzi do szczęścia, możliwość wygadania się i powariowania z osobą na tym samym poziomie jest nie zastąpiona, ból jaki sprawia odejście takiej osoby jest rozszywający, pustka w sercu jest wielka, a świadomość,  że kolejnej osobie się nie zaufa niewiarygodnie ciężka do zniesienia. Kalkulowanie każdego dnia, każdego słowa, każdej wspólnie spędzonej chwili sprawia jeszcze większy ból, a chęć naprawy, odbudowania relacji wiąże się z byt wielkim strachem, że ta chęć jest jednostronna.      Dziś patrząc na zdjęcia z ostatnich wakacji, ostatnich urodzin, ostatniego balu, ubiegłego sylwestra i wielu innych okazji zdałam sobie sprawę z tego, że tamci ludzie byli przy mnie tylko przez chwilę, że muszę nauczyć się doceniać prawdziwych przyjaciół i przestać być przyja
Czytaj więcej

Los potrafi zaskoczyć na wiele sposobów

   Życie jeszcze nie raz da mi po dupie. Nie raz poczuję, że nie mam siły i już nic nie chcę. Nie jeden raz będę nieszczęśliwa i nie będę umiała zebrać się w sobie i iść dalej. A przede wszystkim nie jeden raz udowodni mi, że mam wokół siebie ludzi, którzy dają mi siłę. W jednej chwili dostałam taką kumulację zdarzeń niezależnych ode mnie. Oblałam rok na studiach, dostałam pracę,odzyskałam przyjaciela i było jeszcze wiele innych rzeczy, które wpłynęły na moją osobę i jestem pewna, że za 10-15 lat usiądę i zauważę, że w jakiś sposób mnie ukształtowały, mam nadzieję,  że to będzie pozytywna zmiana. Uczę się dawać ludziom drugą szansę, równocześnie będąc stanowczą i asertywną, żeby sama na tym nie tracić, zaczynam wymagać od siebie więcej i zastanawiam się czy to ma sens. Idę do przodu, staram się nie odwracać, nie załamywać z tego co już się wydarzyło, przecież tego się nie da odwołać.       W mojej krótkiej karierze studenta poznałam wielu ludzi, każdy był inny, inspirował czymś inn
Czytaj więcej

Stań, spójrz w głąb swojego serca.

Obraz
Zastanawialiście się kiedyś jak czuje się osoba, która nas krzywdzi ? Ja wiem. Nawet tego nie zauważa. Dąży do ludzi, którzy mogą nigdy na nią nie spojrzeć. Stara się zaimponować komuś, kto nawet nie zwraca na to uwagi. To błędne koło, wszyscy tak robią, bezwiednie, po prostu wydaje im się, że czegoś pragną, biegną za czymś, co wydaje im się być doskonałe. Jakiś czas zajmuje nam znalezienie się w tej sytuacji, uświadomienie sobie, że życie nam ucieka przez palce, że zamiast patrzeć na to, gdzie my jesteśmy w życiu gonimy czyjeś marzenia aby się przypodobać, zwrócić na siebie uwagę osoby, która wydaje nam się być dla nas cholernie ważna, doskonała do dzielenia się naszym cennym czasem.  Usiądź teraz wygodnie, zrób swój własny rachunek prób, jak wiele razy upadasz i nie potrafisz się podnieść po stracie kogoś bliskiego ? Jak często wydaje Ci się, że teraz, nagle,  wszystko całkiem traci sens ? Często prawda ? Często zdajesz sobie sprawę jak cholerny ból przynosi walka o siebie w oczach
Czytaj więcej